16.5.06

Ο ταξιτζής και η ραδιενέργεια

Ένας φίλος (ας τον πούμε Χ.) είναι κλασικός πιανίστας. Χρησιμοποιεί συχνά ταξί. Ο ταξιτζής συνήθως είναι ομιλητικός, και τον ρωτάει τι δουλειά κάνει. Ο Χ. πάντοτε απαντά «μουσικός». Και πάντοτε ακολουθεί η ερώτηση: «Και σε ποιο κέντρο δουλεύεις;»

Ο Χ. είναι φύσει ευγενικός άνθρωπος, αλλά αυτή η κατάσταση άρχισε να του τη δίνει. Τι να κάνει; Να αφήσει τον ταξιτζή να νομίζει ότι δουλεύει σε νυχτερινό κέντρο, ή να κάθεται να του εξηγεί για ωδεία, Λυρικές Σκηνές, Μέγαρα Μουσικής κ.τ.λ.;

Μια μέρα, που μάλλον δεν είχε τα κέφια του, αποφάσισε να ακολουθήσει άλλη τακτική.

Σηκώνει το χέρι, και σταματά ένα ταξί. Μπαίνει μέσα, λέει στον ταξιτζή πού θέλει να πάει, το όχημα ξεκινά, και μετά από λίγα δευτερόλεπτα ο ταξιτζής ρωτά:

«Τι δουλειά κάνεις, φίλε;»

Αφήνοντας ασχολίαστη την ξαφνική επίθεση οικειότητας, ο Χ. χαμογελά σαρδόνια και λέει ατάραχος:

«Πυρηνικός φυσικός».

Ο ταξιτζής το σκέφτεται για λίγο.

«Και δουλεύεις εδώ;» του λέει.

«Όχι, κανονικά εργάζομαι στην Αμερική, στη Μασαχουσέτη», απαντά ο Χ., «αλλά τώρα έχω έρθει εδώ στο Δημόκριτο, για μια μελέτη».

«Τι μελετάς, δηλαδή;»

«Με κάλεσαν, μαζί με μια ειδική ερευνητική ομάδα, για να μετρήσουμε τη ραδιενέργεια στην Αθήνα».

Του ταξιτζή πάει να του φύγει το τιμόνι από τα χέρια. Προσπαθεί με κόπο να συγκεντρωθεί στο δρόμο, και μένει σιωπηλός για λίγα λεπτά.

Όταν πια η αγωνία του έχει φάει τα σωθικά, και δεν μπορεί να το καταπνίξει άλλο, γυρνάει και ρωτάει τον Χ.:

«Μα, καλά, έχουμε ραδιενέργεια στην Αθήνα;»

«Α, μα βέβαια! Τα κανάλια δεν τα λένε, βέβαια, αυτά τα πράγματα, αλλά, τι νομίσατε, με τόσες κεραίες, τόσα κινητά…»

Ο ταξιτζής έχει ζαρώσει, και οι ρυτίδες στο μέτωπό του έχουν βαθύνει τουλάχιστον δύο χιλιοστά. Κοιτάζει αποσβολωμένος το δρόμο, με το μυαλό του να παίρνει απεγνωσμένα στροφές με υψηλή ταχύτητα.

«Και, δηλαδή, οι μετρήσεις τι δείχνουν; Είναι πολλή η ραδιενέργεια;»

«Δυστυχώς… Το Τσερνομπίλ δεν είναι τίποτε μπροστά στην ακτινοβολία που δέχεστε καθημερινά. Αλλά κανείς δεν τα λέει αυτά, γιατί θα γινόταν επανάσταση. Καλά θα κάνετε να φύγετε από την Αθήνα, να πάτε σε καμιά επαρχία – όχι πως εκεί θα γλιτώσετε, αλλά, όσο να ‘ναι…»

Ο ταξιτζής έχει αρχίσει να ιδρώνει, παρόλο που δεν κάνει ζέστη. Δεν έχει πλέον κέφι για κουβέντα. Οδηγεί αργά, σκυθρωπός.

Φτάνουν στον προορισμό τους, και ο Χ. λέει: «αφήστε με εδώ». Πληρώνει και κάνει να κατέβει, αλλά συνειδητοποιεί ότι ο ταξιτζής τον έχει πιάσει σφιχτά από το μπράτσο και τον κοιτάζει με αγωνία.

«Στάσου! Σε παρακαλώ, πες μου τι μπορώ να κάνω!»

Ο Χ. τον κοιτάζει με απάθεια.

«Τίποτα. Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα».

Κατεβαίνει από το ταξί, και κλείνει την πόρτα. Ο ταξιτζής κατεβάζει το παράθυρο.

«Μα, δεν μπορεί, κάτι θα μπορώ να κάνω!»

Βλέποντάς τον τόσο ανήσυχο, και μετανιώνοντας, ίσως, για το τόσο χοντρό δούλεμα, ο Χ. του δίνει μια κάποια λύση:

«Να πίνετε πολύ γάλα».

19 comments:

Marina said...

Α!Τι γέλιο! Ξεράθηκα! Ακου ραδιενέργεια πιο μεγάλη απο το Τσερνομπίλ..
Φοβερός ο μουσικός, φοβερός!

Ιφιμέδεια said...

Πολύ ωραία ιστορία!
Το μόνο κακό είναι ότι οι υπόλοιποι που θα μπουν μετά το φίλο σου στο ταξί θα βγουν με πρησμένα... συκώτια (για να μην πω τίποτα άλλο...)

"Έτσι ακριβώς ρε φίλε, εμένα μου το είπε ολόκληρος πυρηνικός φυσικός που τονε πήρα κούρσα"

funEL said...

Θα έλεγε κάποιος Ιλλουμινάτι:

"Aν κάποια στιγμή όλοι μιλούν για τη μυστική ομάδα ερευνών που μετράει τις τελευταίες ώρες μιας πόλης, το γεγονός να συνδιάζεται με άλλα αποκαλυπτικά στοιχεία και επι πλέον να γραφτούν και τίποτα μεταφυσικά Θεοεπιστημονικά πονήματα (και φυσικά να η απόδειξη οτι ο καιρός γαρ εγγύς...)

τότε θα έχετε ένα παράδειγμα μιας εκ των διαδικασιών (έπειτα έρχεται η ενδυνάμωση της κοινότητας) του πως από ένα παραμύθι γεννιέται μια θρησκεία"

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΑΛΗΘΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ

+γεροντοευχάς+

funEL said...

Διαβάστε και κάτι άσχετο - σχετικό:
http://gazikapllani.blogspot.com/2006/05/blog-post_16.html

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΠΟΥ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ

georgia tsokou said...

Καταπληκτική ιστορία. Άκρως αληθινή δε. Και δοσμένη με το σωστό χιούμορ!!!

Τέλεια!!!

Anonymous said...

Mou-xa-xa!! Den xero giati gelao me ayti tin sadistiki istoria!

Eimaste poly kakoi anthropoi...

(Mou-xa-xa-xa!)

cyrus said...

Έχει δίκιο ο Τάκης...

Είμαστε (όλοι μας) πολύ κακοί άνθρωποι...


...Μου-χα-χα-χα-χα!!!


Πεσιμιστικό το λινκ, funel... Θα πρέπει να χαιρόμαστε που πλησιάζει η Αποκάλυψη και όλοι θα λάμπουμε από χαρά -- ή μήπως από ραδιενέργεια;

...

Π said...

"Don't worry, the stars are shining down on you from above. At least that's what you'll be thinking just before the impact."

Dormammu said...

Και με το πολύ γάλα θα γλυτώσουμε γιατρέ μου...?

yorgos said...

ήταν τέλειο αλλά εγώ λυπήθηκα τον ταριφάκο ρε παιδιά...!

έχω κ εγώ κάτι καλές ιστορίες με ταξιτζήδες... κάποια στιγμή πρέπει να τις κάνω ποστ....

Debby said...

Είναι φοβερό το πόσο φοβιτσιάρηδες είμαστε με την υγεία μας!!
Αλλά μόνο αν το ακούσουμε από τον "ειδικό". Ακόμα και ας μην το νιώθουμε ή βλέπουμε αυτό που θα μας πει, δεν κάνουμε τον κόπο να το ψάξουμε.
Αν ο Χ έλεγε τα ίδια πράγματα αλλά με την ιδιότητα του μουσικού θα έτρωγε αυτός το δούλεμα της ζωής του από τον ταξιτζή.
Πανικό με όλα παθαίνουμε. Και πως λειτουργεί η "υποβολή". Του είπε είσαι άρρωστος και το πίστεψε εντελώς!

Anonymous said...

πολυ καλος!

αλλα δε μας ειπε....σε ποιο σχημα ειναι φετος το καλοκαιρι??????

half-blood_phoenix said...

Πολύ κάλος ο Χ. Και για να είμαι ειλικρινής βάζει ιδέες. Αν και τώρα λόγο ηλικίας δεν μοιάζω και πολύ με μεγάλο και τρανό επιστήμονα σε καμία δεκαριά χρόνια…
Θα μπορούσα κάλλιστα να το χοντρύνω κι άλλο το πράγμα…

Αταίριαστος said...

Ο φίλος σου είναι κάθαρμα. Όχι γιατί δούλεψε τον ταρίφα αλλά γιατί (όπως πολύ σωστά το έθεσε η Ιφιμέδεια) αυτός θα το πει σε όποιον βρεθεί μέσα στο ταξί του και δεν θα σηκώνει και καμία αντίρρηση... Θεωρώ ζήτημα χρόνου να ακούσω την ιστορία αυτή από τα χείλη κάποιου εύπιστου φίλου μου (δυστυχώς δεν έχω λίγους).

cyrus said...

Π, Αν είναι να μας έρθει ο ουρανός στο κεφάλι, τι αξία έχει λίγη ραδιενέργεια;

dormammu, το γάλα εντάσσεται στη λεγόμενη συνωμοσία του γάλακτος -- έχεις ακουστά; Έχει σχέση και με τη χαϊβανίτιδα που λέει ότι μας ψεκάζουν ο Λιακόπουλος.

lykojo, να τις γράψεις...

debby, έχεις δίκιο, φυσικά.

morgana, είσαι ζιζάνιο. Ευτυχώς που δεν είσαι ταξιτζής.

Φοίνικα, εσύ θα μπορούσες να ισχυριστείς ότι είσαι μέλος της ερευνητικής ομάδας και κάνεις το διδακτορικό σου.

Αταίριαστε, δεν είσαι ο μόνος μς εύπιστους φίλους. Αν αρχίσω να γράφω τι ακούω κατά καιρούς από φίλους, δεν θα έχω τελειωμό -- για στάσου, καλή ιδέα ακούγεται. ;-)

Πάντως, έχω ακούσει ταξιτζήδες να λένε πολύ χειρότερα...

Anonymous said...

Α,σημερα εσυ,μία στο blog του περαστικού ,μία εδώ,έχεις βαλθεί να με κάνεις να ξεραθώ στο γέλιο!
Ακου οι ρυτίδες βάθυναν στο μέτωπο απο την αγωνία!Πολύ καλός!

Αταίριαστος said...

crysgeo, αυτό ήταν το θέμα ενός από τα πρώτα μου άρθρα. Και δυστυχώς αναφερόμουν σε -υποτίθεται- μορφωμένα ή έστω σπουδαγμένα άτομα.

cyrus said...

Αταίριαστε, σ' ευχαριστώ για το λινκ. Έχεις δίκιο, φυσικά.

Μπήκα στην "μπλογκόσφαιρα" το Φεβρουάριο του 2006. Τα παλιά κείμενα δεν τα έχω ψάξει -- εδώ μόλις που προλαβαίνω να διαβάζω αυτά που γράφονται καθημερινά...

Yannis H said...

Εμένα αυτή η σκηνή μου θύμισε το 'Πως να γυρίσετε το Γαλαξία με ωτοστόπ', τη σκηνή λίγο πριν καταστραφεί η γη.

- Κράτα τα ρέστα. Σε λίγο η γη θα καταστραφεί.
- Να βάλω μια σακούλα στο πρόσωπο και να πέσω στο πάτωμα;
- Αν θέλεις... Αλλά δεν θα βοηθήσει.
- Γκουχ γκουχ... Τελευταίες παραγγελίες παρακαλώ.